Het leven is een achtbaan zeggen ze wel eens, dat klopte de afgelopen vier jaar.

15 tot 20u per week voor raadslidmaatschap het was zeker niet minder. Graag gedaan, maar vergt in combinatie met je gezin, je familie, je baan, hobby’s en je vrienden toch wel enige lenigheid om je in bochten te wringen net als bij een achtbaan.

Er waren raadsvergaderingen, commissievergaderingen en informatieavonden waar je als raadslid soort van bijgespijkerd wordt over diverse onderwerpen. Als raad kregen we te maken met de gevolgen van overheveling van zorgtaken van het Rijk naar gemeente, regionale samenwerking in OWO (Oosten Weststellingwerf en Opsterland) verband, workshops zoals integriteit en debatteren.

Het leukst vond ik de werkbezoeken bij bedrijven in onze gemeente en de gesprekken over kansen, innovatie en wat we als gemeente kunnen betekenen.

De vergaderingen van de diverse plaatselijk belangen hebben we zoveel mogelijk bezocht. Horen wat er in de samenleving leeft is belangrijk om mee te nemen in je overwegingen en besluiten van de raad.

Daar was Corona en veel fysieke contacten verdwenen van de agenda. Communiceren met inwoners was lastiger dan voorheen, je spreekt minder mensen.

Menig uurtje werd er achter de computer doorgebracht, soms nadelig. Bij digitale vergaderingen is er minder interactie maar och, … soms was het ook wel komisch al die gezichten vanuit thuis op een rijtje wachtend tot ze aan de beurt waren om wat te zeggen.

Ik was blij dat we weer in de raadzaal mochten met schermen en andere maatregelen. Kortom ik heb me met veel plezier de afgelopen vier jaar voor alle inwoners ingezet. Mijn motto van vier jaar geleden “ niet dromen maar doen” was soms wat naïef maar mijn inzet zoals beloofd.

Waar ik trots op ben zijn onze moties en amendementen die we ingediend hebben zoals die over de starterslening, ondersteuningspakketten in het kader van Corona, vernieuwende woonvormen zoals hofjes met woningen voor diverse generaties.

Ik ben trots op mijn partij die de moed erin bleef houden als het tegenzat, op onze wethouder die het sociaal domein tot een hoger niveau heeft gebracht.

Verder ben ik trots op jullie. Jullie als inwoners gaven het wonen in onze gemeente het op een na hoogste cijfer van Nederland. Dat voelt als een warme deken deze tevredenheid van jullie, inwoners van onze gemeente.

Ik hoop dat jullie me de komende vier jaar weer weten te vinden, aan te spreken en ideeën uit te wisselen en een brug te zijn tussen inwoners en politiek.

Ik kan het niet iedereen naar de zin maken, ik moet afgewogen beslissingen nemen, blijven luisteren na voors en tegens wat ik weer naar eer en geweten zal doen.

Mijn motto voor de komende vier jaar is: “samen komen we verder”.